Адукацыйная галіна: развіццё маўлення і культура маўленчых зносін.
Від заняткаў: засваенне новага матэрыялу.
Праграмныя задачы:
вучыць дзяцей адказваць на пытанні выхавальніка асобнымі словамі, працягваць вучыць правільна вымаўляць гукі, уласныя імёны;
актывізаваць слоўнікавы запас дзяцей;
заахвочваць да эмацыянальнага і выразнага прагаворвання тэксту гульні;
выхоўваць цікавасць да роднай мовы.
Матэрыял: курачка, пеўнік, кот, карова, кошык з сенам, зярняткі, малако, яечка, аладкі, галасы жывёл.
Ход заняткаў.
Дзеці прыйшлі да бабулі, вітаюцца з ёю.
Дзеці: Добрай раніцы, бабуля!
Бабуля: Добрай раніцы, мае маленькія ўнучаткі. Мяне завуць бабуля Алена. А вас як? (Кожнае дзіця называе сваё імя на беларускай мове.)
Бабуля: Я вельмі рада вас бачыць у сябе ў хаце. Праходзьце, калі ласка. Паглядзіце, як прыгожа я прыбрала хату. І сама таксама прыбралася. Паглядзіце на мяне, якая я прыгожая! Так?
Дзеці: Так, прыгожая!
(Чуюцца галасы жывёл.)
Бабуля: Ай-я-яй! Я ж пакарміць жывёл забылася. Дзеці, дапамажыце, калі ласка.
(Падыходзяць да пеўніка з курачкай.)
Бабуля: Хто гэта?
Дзеці: Курачка, пеўнік.
Бабуля: Так, правільна. Гэта ён сёння першы прачнуўся і заспяваў. Як спявае пеўнік?
Дзеці: Ку-ка-рэ-ку!
Бабуля: Ко-ко-ко! Чуеце, дзеці, курачка сакоча, яна есці хоча. Давайце мы яе пакормім. Вось тут ёсць зярняткі. (Сыплюць зярняткі.)
Бабуля: А паглядзіце, што гэта я ў гняздзечку знайшла?
Дзеці: Яечка.
Бабуля: Вось і добра, аладкі спячом. Давайце скажам курачцы “дзякуй”.
Дзеці: Дзякуй!
Бабуля: Му-у-у! А хто гэта мяне кліча? Чый гэта голас?
Дзеці: Каровы.
Бабуля: Зараз мы і цябе пакормім. Вось табе сена. (Кормяць сенам.)
Дзеці, а што мы папросім у кароўкі?
Дзеці: Малачка!
Бабуля: Мычыць карова на лузе:
— Му-у, му-у!
Я малака вам даць магу!
А давайце пагуляем у гульню “Пастух і каровы”, я буду пастух, а вы — каровы.
Гульня “Пастух і каровы”
Выйшлі ўсе каровы на лужок,
Каб паскубсці муражок.
Тут пастух: “Ту-ру-ру-ру”,
А каровы ўслед яму:
— Му-му-му, малака каму?
Усе каровы маюць рожкі,
Хочуць пабадацца трошкі.
Тут пастух: “Ту-ру-ру-ру”,
А каровы ўслед яму:
— Му-му-му, малака каму?
(Дзеці ходзяць за выхавальнікам, імітуючы, як каровы пасуцца, бадаюцца.)
Раптам чуецца “Мяў-мяў”.
Бабуля: Гэта ж мой коцік прыбег. Дзе ж ты гуляў? Відаць, малачка хочаш? Дадзім коціку малачка?
Дзеці: Дадзім!
(Бабуля налівае ў місачку коціку малако.)
Бабуля: Дзеткі, у нас і яечка ўжо ёсць, і малачко. Будуць у нас зараз добрыя, смачныя аладкі. А пакуль аладкі спякуцца, давайце пагуляем.
Гульня “Шэры кот”
Раз, два, тры, чатыры,
Ката грамаце вучылі:
Не чытаць, не пісаць
А за мышкамі скакаць.
“Кот”: Мышы ката баяцца?
“Мышы”: Не баяцца!
“Кот”: А я Кот-Катафей
Разганю ўсіх мышэй!
“Кот” ловіць “мышак”.
Бабуля: Пакуль мы гулялі, спякліся аладкі (уносіць аладкі).
Пойдзем мыць рукі і будзем частавацца.
Ілона ВАЛЕНЦЮКЕВІЧ,
выхавальнік Любчанскага ДЦРД Навагрудскага раёна.