На “Нясумнай пляцоўцы” Азёрскай сярэдняй школы Гродзенскага раёна юныя жыхары аграгарадка Азёры знаходзяць сабе захапленне па душы падчас летніх канікул. Падрабязнасці – у матэрыяле карэспандэнта “Настаўніцкай газеты”.
Улетку школа аграгарадка становіцца, бадай, галоўным месцам для забаў і вольнага часу дзяцей. Прычым не толькі юных мясцовых жыхароў, але і тых, хто прыязджае да бабулі на лета з іншых куткоў Беларусі. Штодня сюды наведваюцца некалькі дзясяткаў дзяцей рознага ўзросту.
Дзеці старэйшага ўзросту, якія працуюць у студатрадзе “Азярэц” і па чатыры гадзіны праводзяць на полі мясцовага сельгаспрадпрыемства, затым актыўна адпачываюць у школе, у тым ліку прыглядваючы за малодшымі школьнікамі. А тыя з задавальненнем наведваюць школьны цэнтр бяспекі, дзе разам з педагогамі заняткі для іх праводзяць супрацоўнікі РАНС, ДАІ і Асвода.
— Заняткі па бяспечных паводзінах праходзяць па самых розных напрамках, — расказвае, знаёмячы з работай цэнтра, намеснік дырэктара па вучэбнай рабоце Наталля Рэкець. — Тут абсталяваны шэсць зон, у якіх дзеці даведваюцца пра бяспеку ў побыце, лесе, на балоце, вадзе, дарогах, пры пажары і ў выпадку самых розных надзвычайных сітуацый, а таксама набываюць практычныя навыкі. Напрыклад, вучацца аказваць першую медыцынскую дапамогу, выклікаць па тэлефоне службу выратавання, правільна і дакладна інфармуючы аб надзвычайнай сітуацыі, трэніруюцца карыстацца вогнетушыцелямі, тэрмін выкарыстання якіх падыходзіць да канца.
У цэнтры бяспекі цікава і дашкалятам, і школьнікам. Для малодшых дзяцей праводзяцца квесты, падчас якіх дзеці запамінаюць, што неабходна ўзяць з сабой, калі адпраўляешся ў лес, як дапамагае выжыць маска-самавыратавальнік пры пажары і як ёй карыстацца. Старэйшыя школьнікі разгадваюць загадку: чым нельга тушыць пажар на кухні, калі пад рукой ёсць рыс, грэчка, мука, коўдра, соль, пральны парашок, вада? Калі адразу адказаць, што лішняе ў гэтым пераліку прадметаў, школьнікі не могуць, то пасля заняткаў яны назаўсёды запамінаюць аб выбуховых уласцівасцях мукі.
У пакоі памылак, дзе з дапамогай сапраўдных прадметаў побыту адноўлены самыя тыповыя пажаранебяспечныя сітуацыі з рэальнага жыцця (расколіны ў печы, перакручаны провад праса, няспраўны пажарны апавяшчальнік, старая электрыка), хлопчыкі і дзяўчынкі шукаюць гэтыя памылкі, а затым правяраюць сябе з дапамогай “разумнага” планшэта.
— Выказаўшы здагадку, дзе хаваецца небяспека, дзіця наводзіць планшэт на пажаранебяспечнае месца, і, калі здагадка правільная, на экране з’яўляецца інтэрактыўная карцінка з полымем і задымленнем, — тлумачыць Наталля Сяргееўна і дадае: — Падчас навучальнага года ў наш міні-цэнтр прыязджаюць дзеці з бліжэйшых школ раёна ў рамках урокаў АБЖ. Заняткі могуць быць тэматычнымі, калі, скажам, адпрацоўваем у дэталях тэму “Ратаванне на вадзе”, ці агляднымі, калі разглядаюцца розныя тэмы.
Яшчэ адно любімае месца школьнікаў як у перыяд летніх канікул, так і на працягу ўсяго года — кабінет па робататэхніцы, які быў створаны чатыры гады назад.
— Тут у нас ёсць 11 базавых камплектаў LEGO Mindstorms для заняткаў робататэхнікай і столькі ж дадатковых для стварэння больш прасунутых мадэлей робатаў, — расказвае настаўнік матэматыкі Раман Кірш. — А яшчэ ёсць 7 набораў для праграмавання і вывучэння робататэхнікі ROBBO ў максімальнай камплектацыі (базавая робаплатформа, набор схематэхнікі, дадатковыя модулі, пульт кіравання), а таксама 3D-прынтар і мультыборд. Школьнікі з 5 па 11 клас асвойваюць тэхнічнае канструяванне і асновы праграмавання, працуючы з LEGO ў аб’яднанні па інтарэсах “Робататэхніка”. Больш малодшыя асвойваюць асновы праграмавання, пачынаючы практыкавацца з ROBBO ў 3 класе. У канікулярны час мы запрашаем нават дашкольнікаў паглядзець і папрацаваць з ужо створанымі мадэлямі з разлікам на тое, што, зацікавіўшыся перспектыўным напрамкам, яны потым прыйдуць займацца ў аб’яднанне па інтарэсах.
Сярод цікавых распрацовак школьнікаў ёсць, напрыклад, робат-балатаход, які ўмее перамяшчацца па балоцістай мясцовасці і можа быць карысны для вывучэння балот, куды назе чалавека не ступіць. Такая незвычайная ідэя ўзнікла таму, што школа размяшчаецца на тэрыторыі рэспубліканскага заказніка “Азёры”.
Марына КУНЯЎСКАЯ
Фота Алега ІГНАТОВІЧА
