Функцыянальная адукаванасць, штучны інтэлект, «Свая гульня»: метадычнае меню членаў «Крыштальнага жураўля»

- 14:30Клуб «Хрустальный журавль»

Штогод члены рэспубліканскага клуба “Крыштальны журавель” сустракаюцца ў метадычным летніку на возеры Белае, што непадалёк пасёлка Азёры Гродзенскай вобласці. Некаму можа здацца, што гэта выдатны адпачынак пасля доўгага і цяжкага навучальнага года: сосны, прыгожае возера, чароўныя заходы і ўсходы сонца. Але для “жураўлёў” гэта тры дні інтэнсіўнай працы, абмену вопытам і метадычных адкрыццяў.

Функцыянальная адукаванасць

Прапануем вам меню “жураўлінай” метадычнай кухні з трох страў: на першае — функцыянальная адукаванасць, на другое — штучны інтэлект, на дэсерт — вячэрнія мерапрыемствы. Перш чым распачаць “гатаванне”, трэба абгрунта­ваць эфектыўнасць работы “жураўлёў” і выз­начыць новыя напрамкі дзейнасці. Гэта настаўнікі змаглі зрабіць разам з Інесай Зуб­рылінай.

Адзначыць свой шлях у конкурсе на стужцы часу, зразумець, якія з’явы конкурснага і пазаконкурснага жыцця аказалі самы вялікі ўплыў, — усё гэта вельмі патрэбна і карысна, бо наперадзе новы этап — конкурс “Настаўнік года — 2026”!

Вызначыліся з інгрэдыентамі — пачынаем гатаваць метадычны абед. Рэцэпт першы — функцыянальная адукаванасць (далей — ФА). Падавалася яна пад рознымі соусамі: чытацкім, фінансавым, прыродазнаўчанавуковым, матэматычным і многімі іншымі.

Для асалоды ад смаку стравы рэкамендуецца даведацца, з чаго складаецца функцыянальная адукаванасць, што з’яўляецца асноўным кампанентам, а што дадатковым. Удзельнікі метадычнага летніка зрабілі гэта разам са старшынёй савета клуба Іванам Якіменкам.

Далей прапануем дабавіць праекты як важны інгрэдыент стравы пад назвай ФА. Удзельнікі паспрабавалі іх на смак з дапамогай Канстанціна Крышталя, Святланы Іванюшынай, Алены Цілюпа, Дзмітрыя Бондара і Таццяны Пархамчук.

Праекты ў сваёй большасці — камандная работа. Таму настаўнікі працавалі ў камандах: з дапамогай вяровачак разам перамяшчалі папяровыя кубачкі, з выкарыстаннем картак з героямі казкі “Калабок” размяркоўвалі функцыі ў групе. Калі работа была наладжана, паспрабавалі розныя заданні, прыёмы і метады. Будавалі мадэлі форм зямной паверхні і дзякуючы ім змаглі знайсці недакладнасці ў тэкстах падручнікаў. Выкарыстоўвалі метад факальных аб’ектаў, каб стварыць аб’ект з новымі ўласцівасцямі: выбіраўся галоўны (факальны) аб’ект, які патрабаваў удасканалення (у нас была ручка), дабаўлялася некалькі выпадковых аб’ектаў, чые ўласцівасці надалі факальнаму новыя рысы.

Напрыклад, кошка. Педагогі вылучылі яе асаблівасці: кіпцюры, мяккая поўсць, вылізваецца сама. Потым дабавілі яе да факальнага аб’екта: мяккая ручка з поўсцю дазваляе камфортна пісаць; ручка з мяккім наканечнікам чысціць (“вылізвае”) след за сабой; ручкай, стрыжні якой адначасова вылазяць, як кіпцюры, можна праводзіць адразу некалькі ліній. З дапамогай педагагічнага крэатыў-бою педагогі высвятлялі, якую ролю выконвалі розныя загадкавыя прадметы гісторыі. Асабліва ўразіла ўсіх канструкцыя ў выглядзе шлема з балонам падачы паветра, якую выкарыстоўвалі для таго, каб ніхто не мог перашкодзіць падчас засяроджанай працы.

Алена Цілюпа “прыправіла” праектны інгрэдыент інтэрактыўнай картай, на якой можна было азнаёміцца з тэорыяй і даведацца пра практычнае прымяненне біялагічных праектаў. Паспяхова рэалізаванымі аказаліся наступныя: “Адвент-каляндар ЦУР”, “Правільны букет”, “Лічбавыя адходы”, “Гаючыя прыправы” і іншыя. Да таго ж педагогі змаглі праверыць, наколькі іх паво­дзіны экалагічныя. Напрыклад, ці награваеце вы ў чайніку толькі тую колькасць вады, якая неабходна вам на адзін раз? Калі не, то пачніце, бо гэта зменшыць выкіды СО2.

Беларусы ў мінулым годзе былі ў космасе, таму Дзмітрый Бондар не проста расказаў, як вывучаць фізіку на практыцы, але і даў магчымасць жадаючым ажыццявіць запуск ракеты (пластыкавай бутэлькі) з дапамогай аўтамабільнай помпы. Калі фізіку вывучаць на рэальных прыкладах, яна становіцца блізкай і зразумелай. І гэта датычыцца не толькі фізікі.

Таццяна Пархамчук да касмічнага дабавіла яшчэ адзін інгрэдыент: настаўнікі атрымалі задачу — з яйка стварыць сап­раўднага касманаўта, які не пацерпіць крушэнне ў палёце. А рэсурсы для выратавання касманаўта былі нешматлікімі: пластыкавы кубачак, 3 кактэйльныя трубачкі і адзін інгрэдыент на выбар удзельнікаў групы. З трох касманаўтаў выжыў толькі адзін: група зрабіла з паперы парашут, які змякчыў удар пры падзенні.

Здаецца, страва гатова? Пакуль не! Каштоўным інгрэдыентам па фарміраванні ФА стаў канструктар заданняў ад Святланы Здаранковай: настаўніца прапанавала не шукаць цяжкіх шляхоў, а выкарыстоў­ваць для гэтага тэкст падручніка. Пра выніко­васць такой работы, а таксама пра тое, якім чынам можна стварыць адукацыйную прастору, што фарміруе ФА (дарожная карта, арганізацыя фестываляў навук, работа навуковага клуба і інш.), расказала Ірына Матузава, дырэктар школы, дзе працуе Святлана Здаранкова.

Эфектыўную работу па складанні заданняў па ФА прадэманстравала Юлія Касталомава з дапамогай метадычнага квеста. Спасцігні адукаванасць, выканай заданне, атрымай ключ — і адкрыеш для сябе рабочы ліст з заданнямі на розныя кампаненты ФА. Такі клад дастаецца кожнаму вучню Юліі, а цяпер яго атрымалі яшчэ і члены клуба “Крыштальны журавель”. “Функцыянальная адукаванасць 360°”: аказваецца, на ўроках замежнай мовы можна і трэба выкарыстоўваць комплексныя заданні па фарміраванні ФА.

Асаблівым інгрэдыентам, без якога страва ФА не зможа стаць паўнавартаснай, з’яўляецца чытацкая адукаванасць. З гэтым інгрэдыентам выдатна справіліся Святлана Германовіч, Лідзія Аўсюк, Галіна Сухава, Аксана Свістунова, Вольга Кіслова, Іна Мя­дзведская.

Адчуць, як чытанне дапаможа дажыць да панядзелка, атрымалася разам са Святланай Германовіч. Цікавыя прыёмы па фарміраванні чытацкай адукаванасці не толькі ўразілі педагогаў, але і аказаліся вельмі “смачнымі”: агульнае меркаванне, рысы характару, жывая лінія, свабодны мікрафон… Прычым гэта не толькі пра чытанне, але і пра эмацыянальны інтэлект. “Не забудзьце сказаць дзякуй літаратурнаму герою, аўтару, якія аказалі на вас уздзеянне”, — звярнулася да ўдзельнікаў летніка педагог.

Прыправу ў выглядзе гульні “Асацыяцыі” разам з усімі прысутнымі дабавіла ў страву Галіна Сухава. Настаўнікі з цікавасцю шукалі агульнае ў выявах. І часта гэта не ляжала на паверхні, трэба было паразважаць. Чым больш абмеркаванняў — тым больш смачнай станавілася страва. Чытацкую адукаванасць можна фарміраваць вельмі цікава і з азартам!

Лідзія Аўсюк, Вольга Кіслова і Аксана Свістунова прапанавалі групам тэксты і дэманстравалі розныя формы работы з імі для лепшага засваення, аналізу, ацэнкі і інтэрпрэтацыі інфармацыі. Разам з Аксанай Свістуновай педагогі запаўнялі рабочы ліст, дзе дэталёва прапрацоўвалі лексіку тэксту, а затым працавалі над развіццём маўлення. Цяжкасці выканання заданняў яны прааналізавалі разам з Лі­дзіяй Аўсюк.

Цікавым было заданне на пабудову тэксту з фрагментаў, якія былі размеркаваны паміж удзельнікамі групы. Чытаць можна было толькі сваю частку, даказваючы, чаму зараз будзе ісці менавіта гэты абзац. Вольга Кіслова дабавіла да агульнай стравы міні-канструктар па рабоце з тэкстам і рэкамендацыі, як даць чытацкай адукаванасці штуршок для ўзлёту: узяць тэксты, якія не адносяцца да школьнай праграмы, і прыправіць іх тэхналогіямі сэнсавага чытання (пошук інфармацыі, інтэрпрэтацыя, ацэнка і творчасць).

Іна Мядзведская прапанавала папрацаваць у каворкінгу з настольнымі гульнямі, якія распрацавалі яе вучні на аснове тэкстаў беларускай літаратуры: даміно, трыміно, пазлы і іншыя прысмакі надалі нашай першай страве асаблівы і непаўторны смак.

Штучны інтэлект

Пачынаем гатаваць другую страву — гарачае! Гэта тое, што актуальна зараз і карыстаецца вялікім попытам як у дарослых, так і ў дзяцей. Думаю, вы здагадаліся, пра што ідзе гаворка. Вялікую ролю ў сучаснай адукацыйнай сістэме адыгрывае штучны інтэлект. Пачнём з таго, што назавём яго Іванам Іванавічам. Гэты сур’ёзны персанаж падштурхнуў да разважанняў многіх членаў клуба “Крыштальны журавель”: Максіма Мікуліча, Ігара Якіменку, Ірыну Бядарык. Яны напоўнілі сваімі сэнсамі змест другой стравы метадычнага абеду.

Ігар Якіменка паказаў магчымасць штучнага інтэлекту ў рабоце дырэктара школы, назваўшы 5 пераваг яго выкарыстання. Напрыклад, алгарытмізацыя працэсаў, аналіз вялікіх баз даных, аўтаматызацыя праверкі ведаў і стварэнне індывідуальных адукацыйных траекторый вучняў, вызваленне ад руціннай працы (пратаколы, загады генерыруе штучны інтэ­лект). А яшчэ ён можа дапамагаць ствараць забаўляльны кантэнт для ўстановы адукацыі. Ігар Віктаравіч прадэманстраваў песні пра сваю школу, якія былі згенерыраваны штучным інтэлектам. Для гэтых і іншых задач можна выкарыстоўваць, скажам, чат deep-seek. Але нельга забываць: давяраць нашаму Івану Іванавічу можна, але і правяраць трэба, асабліва згенерыраваныя прэзентацыі і выявы.

Асаблівым было выступленне Максіма Мікуліча. Ён паказаў, як ствараць з дапамогай чата відэаролікі, перапрацоўваць тэкст падручніка для прэзентацый, выкарыстоўваць скрыны ці малюнкі з тэстамі для стварэння новых тэстаў, правяраць адказы і знаходзіць у іх недакладнасці. У педагога ёсць створаныя чат-боты: дапамагатар, пераўтваратар, здабывальнік. З дапамогай штучнага інтэлекту ён прапісаў правілы для бота. І цяпер штучны інтэлект можа здабыць і перапрацаваць тэкст з падручніка, не згубіўшы спісы, малюнкі і дадатковую інфармацыю. Хочацца хутчэй “пакаштаваць” гэты інгрэдыент на смак!

Ірына Бядарык прадэманстравала магчымасці розных сэрвісаў для стварэння цікавых заданняў. Асабліва “смачным” педагогам здаўся QR-код, які трэба было дамаляваць па лічбах, выканаўшы пэўныя заданні. Некаторыя лічбы зафарбоўваюцца, некаторыя пакідаюцца пустымі, такім чынам код дапрацоўваецца і потым распазнаецца. Ваў! Чытаецца! Такі эфект заданне выклікала нават сярод дарослых. А што скажуць дзеці!

Апошні (але не па значнасці) інгрэдыент, які мы дабавілі ў другую страву, не звязаны са штучным інтэлектам. Яго роля — у павышэнні цікавасці да прафесіі настаўніка. Згадзіцеся, калі гатаваць метадычны абед, то гэта, напэўна, найважнейшы кампанент! А падзялілася сваім вопытам у гэтым кірунку Галіна Дудко. Яе вучні не проста ўвахо­дзілі ў склад педагагічнай групы 11 “А” класа, а дзейнічалі. Педагагічныя пробы для многіх сталі штуршком да выбару прафесіі. Мы верым, што нашы вучні стануць лепшымі настаўнікамі!

У вольны час

А потым мы пачалі гатаваць дэсерт. “Навошта?” — спытаюцца многія. Няўжо педагогам не хапае метадычнай работы і трэба прыдумляць яшчэ нешта? Справа ў тым, што традыцыі “жураўлінага” летняга выезду захоўваюцца і перадаюцца з пакалення ў пакаленне. Гэтым разам у рэцэпт дэсерту ўвайшлі “МазгаБойня” і “Свая гульня”, тэматычны вечар з падарункамі невядомаму сябру, малыя амаль Алімпійскія гульні і Азёрны баль.

Для “смачнага” інтэлектуальнага адпачынку важна падабраць добрыя пытанні і выбраць лепшых вядучых. Максім Мікуліч разам з Таццянай Пархамчук і Інай Мядз­ведскай выдатна справіліся з пастаўленымі задачамі, а ўдзельнікі гульні спатолілі не толькі інтэлектуальную, але і гумарыс­тычную смагу. Малая алімпіяда, якую дапамаглі арганізаваць Таццяна Гардзіеўская і Максім Мікуліч, — магчы­масць праявіць вынослівасць, камандны дух і спрытнасць. А Азёрны баль — неверагодны вечар эмоцый і ўспамінаў.

Але дэсерт не быў бы такім смачным, каб не цудоўныя госці, якія таксама з’яўляюцца членамі клуба “Крыштальны журавель”. Так, да метадычнага летніка далучылася Алена Пасюта, старшыня Гро­дзенскага абласнога Савета дэпутатаў. Яна прапанавала “жураўлям” новыя кірункі супрацоўніцтва. Якія? Няхай яны пакуль застануцца сакрэтным інгрэдыентам!

Метадычны абед з трох страў — 2025 пад назвай “Азёры” гатовы. Кожны выбраў штосьці на свой смак, але эфект доўгага хваста не дазволіць пакінуць без увагі і ўсе іншыя інгрэдыенты. І пакуль новыя ўдзельнікі намячаюць сабе шлях да ўдзелу ў конкурсе “Настаўнік года — 2026”, кожны з “жураўлёў” дакладна ведае: лепшыя настаўнікі не тыя, хто стаў пераможцам конкурсу, а тыя, хто заўсёды гатовы дзяліцца сваімі напрацоўкамі. Каб кожны меў магчымасць “пакаштаваць” самае смачнае з педагагічнай кухні. Таму чакайце: клуб “Крыштальны журавель” у гэтым годзе можа прыляцець і да вас!

Святлана ІВАНЮШЫНА,
настаўніца пачатковых класаў сярэдняй школы № 1 Лагойска,
член клуба “Крыштальны журавель”
Фота Святланы ЗДАРАНКОВАЙ