Простыя правілы, якія дапамагаюць дзіцяці пераадолець страх перад выступленнем на публіку.
Выхаванцам дзіцячага сада часта даводзіцца выступаць з вершамі, музычнымі, танцавальнымі і іншымі творчымі нумарамі. Нярэдка дзіця не проста нервуецца перад публічным мерапрыемствам, але і баіцца яго. Музычны кіраўнік, выхавальнік і бацькі абавязкова павінны дапамагчы маленькаму артысту перамагчы гэты страх. Упэўненасць у сабе — важны кампанент паспяховага жыцця чалавека!
Абсалютна любы чалавек, незалежна ад узросту, хвалюецца падчас публічнага выступлення на творчым конкурсе, спартыўным спаборніцтве або з дакладам, віншавальнай прамовай. Дарослыя ўмеюць кантраляваць свае эмоцыі ў адрозненне ад дзяцей, у якіх яшчэ не развіта самавалоданне.
Многія бацькі часта сутыкаюцца з сітуацыяй, калі дзіця дома паводзіць сябе актыўна і свабодна — танцуе, спявае, чытае вершы, лёгка мае зносіны са сваякамі і гасцямі, але, калі даводзіцца выступаць у садку на свяце, зусім губляецца. У малога з’яўляецца страх памыліцца ці не апраўдаць чаканняў дарослых, ён адчувае моцнае жаданне сысці або схавацца.
Некаторыя дзеці не баяцца сцэны да пэўнага ўзросту, а некаторыя хвалююцца перад тымі ці іншымі відамі выступленняў.
Самы дзейсны сродак пазбавіцца дэструктыўнага хвалявання — вялікая колькасць выхадаў на сцэну, якія суправаджаюцца станоўчым падмацаваннем.
Упэўненасць набываецца з вопытам, і чым часцей дзіця будзе на сцэне, тым лягчэй яму будзе давацца задача — сабрацца з сіламі і справіцца з хваляваннем.
На ранішніках, канцэртах і святах у дзіцячым садзе дашкольнікі выконваюць песні, вершы і танцы, іграюць на музычных інструментах, удзельнічаюць у конкурсах, гульнях і тэатралізаваных пастаноўках. Паступова хлопчыкі і дзяўчынкі прывыкаюць выступаць перад публікай — і з’яўляцца перад гледачамі ім ужо становіцца больш камфортна.
Мы, педагогі, прытрымліваемся простых правіл, якія дапамагаюць дзіцяці пазбавіцца страху публічных выступленняў.
- Ніколі не прымушаем выхаванца выступаць на мерапрыемствах, у якіх ён катэгарычна не хоча прымаць удзел. Лепш у такім выпадку прапанаваць яму проста паглядзець, як гэта робяць аднагодкі. Няхай дзіця паназірае за імі збоку. І ўбачыўшы, як праходзіць конкурс (свята, спаборніцтвы і г.д.), выхаванец зразумее, што нічога страшнага там няма.
- Тлумачым дзіцяці, што хваляванне перад выхадам на публіку — натуральнае пачуццё, якое адчуваюць абсалютна ўсе, не толькі дзеці, але і дарослыя. Вялікія артысты ў кіно ў першы здымачны дзень хвалююцца. Калі складаная сцэна — таксама хвалююцца. Але людзі імкнуцца маскіраваць непажаданыя праяўленні гэтага пачуцця, таму можна і не заўважыць, што чалавек нервуецца.
- Вучым выхаванца расслабляцца перад выхадам на сцэну пры дапамозе дыхальных практыкаванняў (некалькі глыбокіх удыхаў і выдыхаў) і думак пра нешта прыемнае для дзіцяці.
- Настройваем дашкольніка на паспяховае выступленне. Дапамагаем справіцца з негатыўнымі эмоцыямі словамі падтрымкі.
- Ніколі не вінавацім дзіця, калі яго выступленне атрымалася не вельмі добрым. Ні ў якім разе не гаворым малому, што расчараваліся ў ім з-за таго, што ён дрэнна справіўся, паколькі гэта толькі ўзмоцніць яго страх перад наступнымі спробамі. Правільным будзе сказаць выхаванцу, што ўсім вельмі спадабалася тое, як ён сябе паводзіў, і што ў яго будзе яшчэ шмат шансаў сябе праявіць. Гэта супакоіць маленькага артыста.
У першую чаргу педагогі і бацькі хочуць пазбавіць сваіх дзяцей залішняй сарамлівасці або накіраваць іх гіперактыўнасць не на агрэсію, а ў стваральнае рэчышча. Сумеснымі намаганнямі можна шмат чаго дасягнуць!
Алена РАЖАНСКАЯ,
музычны кіраўнік дзіцячага сада № 41 Оршы
