Маладая выхавальніца дашкольнага цэнтра развіцця дзіцяці аграгарадка Александрыя Шклоўскага раёна Вераніка Дуйнова ў прафесіі ўсяго два месяцы. Аднак ужо добра кантактуе і з малышамі, і з бацькамі. Дзяўчына працуе з задавальненнем, бо ў прафесію прыйшла свядома. Падрабязнасці — у матэрыяле карэспандэнта “Настаўніцкай газеты”.
— У маёй сям’і педагогаў ніколі не было. Калі рабіла прафесійны выбар, кіравалася поклічам сэрца. Мне заўсёды падабалася праводзіць час з малодшай сястрычкай і наогул з дзецьмі: вучыць іх нечаму, выхоўваць. Напэўна, гэта і стала вырашальным фактарам, які прывёў мяне на факультэт педагогікі і псіхалогіі дзяцінства МДУ імя А.А.Куляшова, — падзялілася Вераніка Дуйнова.
Студэнцтва праляцела для яе як адно імгненне: лекцыі, семінары, практыка, удзел у творчых конкурсах. Актыўна займалася яна і праектнай дзейнасцю: стала адным з аўтараў вучэбнага дапаможніка па экалогіі для дзяцей старэйшага дашкольнага ўзросту, які ўвайшоў у лік лепшых на конкурсе “100 ідэй для Беларусі”.
— Запаветны дыплом атрымала з адзнакай. Добрая вучоба дала прывілеі на размеркаванні, і я папрасіла накіраваць мяне ў Александрыю. Чаму туды? Я родам з суседняй вёскі Балбасава Аршанскага раёна, ды і водзывы аб установе былі толькі станоўчыя, — паведаміла Вераніка Дуйнова.
Паводле яе слоў, чаканні поўнасцю апраўдаліся. Кіраўніцтва і калектыў дашкольнага цэнтра прынялі з цеплынёй і добразычлівасцю, акружылі ўсебаковай падтрымкай.
— Вядома, узнікалі і цяжкасці. Перад першым працоўным днём я вельмі хвалявалася. Была і збянтэжанасць, і перажыванні. Але дзякуючы дапамозе вопытных калег, удалося хутка прайсці прафесійную адаптацыю, — расказала Вераніка Васільеўна.
У адукацыйным працэсе выхавальніца робіць акцэнт на асобасна арыентаваных і інфармацыйна-камунікацыйных тэхналогіях. Да ўсіх малышоў яна шукае свой падыход, а на занятках выкарыстоўвае мультымедыйнае, аўдыя- і відэасуправаджэнне.
— Візуалізацыя робіць вучэбны матэрыял больш даступным для разумення. Не менш важная і індывідуалізацыя, бо ўсе дзеці розныя, — растлумачыла Вераніка Васільеўна.
Зараз у Веранікі Дуйновай дванаццаць хлопчыкаў і дзяўчынак ва ўзросце 4—5 гадоў. Іх знаходжанне ў дашкольным цэнтры педагог імкнецца рабіць радасным і шчаслівым.
— Стараюся ствараць у групе прыязную атмасферу, акружаю дзетак клопатам і ўвагай. Да арганізацыі штодзённай руціны падыходжу з творчасцю, крэатывам і цярпеннем, — адзначыла Вераніка Васільеўна.
У полі зроку педагога ўсе напрамкі выхаваўчай работы. Яна пераканана: у маленстве дзеці ўбіраюць у сябе інфармацыю, як губка, таму нельга нічога ўпускаць. Неабходна прывіць малышам маральныя арыенціры і патрыятычныя пачуцці, сфарміраваць экалагічную культуру, імкненне да пазнання, навыкі бяспечнай жыццядзейнасці.
— Работу ажыццяўляю ў супрацоўніцтве з бацькамі выхаванцаў. Разам з імі распрацоўваю індывідуальную траекторыю развіцця для кожнага дзіцяці, — заўважыла малады спецыяліст.
За два месяцы Вераніка Васільеўна цалкам улілася ў працоўныя будні. Адметна, што ў вялікай колькасці пастаўленых перад ёй задач шмат увагі яна ўдзяляе прафесійнаму ўдасканаленню.
— Пастаянна павышаю педагагічнае майстэрства, бо разумею, што на мяне ўскладзена адказнасць за фарміраванне асобы выхаванцаў, — падкрэсліла Вераніка Дуйнова.
Ганна СІНЬКЕВІЧ
Фота аўтара
