Аліна Заяц вучылася ў Мазырскім дзяржаўным педагагічным універсітэце імя І.П.Шамякіна. Свой педагагічны шлях дзяўчына пачала на малой радзіме ў дзіцячым садзе № 22 Рэчыцы ў якасці настаўніка-дэфектолага.
Гульня ў нейракласікі павышае канцэнтрацыю ўвагі, стрэсаўстойлівасць дзіцяці, развівае яго памяць, прасторавае ўяўленне, спрыяе развіццю маўлення і дробнай маторыкі.
Восенню 1944-га на вызваленых беларускіх землях зноў адкрыліся школы. Пабываўшы ў адной з такіх, у аг. Рамязы, упэўніліся: тут захоўваюць памяць пра герояў і ахвяр вайны і пра тых, хто наладжваў на пакінутых ворагам папялішчах мірнае жыццё.
У гісторыкаў Павадыровых — педагогаў з Талачына — свая гісторыя жыцця ў лічбах: 37 гадоў педагагічнага стажу за плячыма кожнага, 38 гадоў сумеснага жыцця, 42 гады знаёмства. А яшчэ дзве дачкі і пяць унукаў.
Дзіцячы сад № 10 — самы вялікі і па плошчы, і па колькасці дзяцей у Баранавічах: сёння тут 300 выхаванцаў — усяго 13 груп.
У юбілейную гадавіну вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў пачнём падарожжа з Азарыч, дзе ў сакавіку 1944-га нацысты стварылі адзін з самых жудасных канцлагераў.
Дзякуючы таму, што сямейную пару з Цяпінскай школы запрасілі на сустрэчу з карэспандэнтам «Настаўніцкай газеты», унук педагогаў Данік упершыню пабываў там, дзе працуюць яго бабуля і дзядуля.
На тэрыторыі сада прыбраны лесвічкі, горкі і машынкі савецкіх часоў. На іх месцы ўстанавілі тры новыя спартыўныя комплексы, яшчэ з’явіліся шэсць новых сучасных пясочніц і іншае гульнявое надворнае абсталяванне.
Начальник управления по образованию администрации Ленинского района столицы уверена: роль отца в воспитании детей переоценить невозможно. Это было главным лейтмотивом конференции на тему «Отец. Отчество. Отечество».
Нататкі з Чашніцкага раёна пра тое, як мясцовыя настаўнікі робяць невялічкія адкрыцці, эфектыўна гаспадараць і самі адкрытыя да навучання.
Педагогі дадатковай адукацыі Цэнтра турызму дзяцей і моладзі Пухавіцкага раёна Дзмітрый Ніканораў і Вольга Рак лічаць, што асалоду ад вышыні можна атрымаць не толькі ў гарах, але і на скаладроме.
Батат, якон, артишоки, баклажаны, тефф, имбирь, арахис… Это далеко не полный список непривычных для Беларуси культур, которые получили прописку на грядках Боровиковской средней школы Светлогорского района.
Школа міру ў Дубровенскім раёне сістэмна рэалізуе цікавыя экалагічныя, творчыя, міратворчыя і патрыятычныя праекты.
У сярэдняй школе № 3 Шчучына ў старшакласнікаў два прадметы вядуць настаўнікі з аднолькавым прозвішчам. На ўрокі хіміі яны спяшаюцца да Анжэлы Георгіеўны, а на фізкультуру — да Аляксандра Аляксеевіча Шышы.
Вуцеўская сярэдняя школа лічыцца апорнай пляцоўкай па экалагічным выхаванні навучэнцаў. Цікавыя праекты ажыццяўляюцца ў гэтай сельскай школе.
У Друйскай сярэдняй школе стала добрай традыцыяй арганізоўваць перасовачны палатачны лагер, які фактычна з’яўляецца дзевяцідзённым велапаходам па родных мясцінах.
