Узровень злачыннасці ў беларускай арміі — адзін з самых нізкіх у свеце, паведаміў начальнік упраўлення інфармацыі Міністэрства абароны Уладзімір Макараў.
Як заўважыў прадстаўнік Міністэрства абароны, з пачатку 90-х гадоў армія скарачалася, адпаведна, самыя аб’ектыўныя крыміналагічныя даныя — гэта звесткі аб злачыннасці ў разліку на 1 тысячу чалавек. Гэтыя даныя сведчаць, што ўзровень злачыннасці ў беларускай арміі — адзін з самых нізкіх у свеце.
“Дзякуючы неймаверным намаганням афіцэрскага складу, у другой палове 90-х гадоў удалося забяспечыць радыкальнае зніжэнне злачынстваў і здарэнняў. Калі ў 1994 годзе каэфіцыент злачыннасці ў арміі (колькасць злачынстваў у разліку на 1 тысячу ваеннаслужачых) складаў 10,9, то ў 2001 годзе — 6,7, а ў 2011 годзе — 2,2, у 2016 годзе — 1,58, — адзначыў Уладзімір Макараў. — Ужо з 1996 года пачалося рэзкае скарачэнне злачыннасці і здарэнняў у арміі, у тым ліку самагубстваў — больш як у два разы толькі за адзін 1996 год”.
Рэцыдывы здарэнняў, на жаль, ёсць сёння ў арміі, як і ў грамадстве, канстатаваў прадстаўнік ведамства. “Таму грамадскасць павінна ведаць праўду: калі раней у арміі самагубствы ўчынялі 40 і больш чалавек у год, то ў 2016 годзе — чатыры (як і ў сярэднім за апошнія пяць гадоў). У пачатку 90-х штогод гінулі па сто чалавек, у 2015—2016 гадах пры выкананні службовых абавязкаў не загінуў ніводны ваеннаслужачы”, — расказаў Уладзімір Макараў.
Што тычыцца рэцыдываў злачыннасці, то яны выкараняюцца з арміі бескампрамісна. Больш за 90% воінскіх часцей жыве без здарэнняў і злачынстваў. “Безумоўна, камандзір адказвае за жыццё і здароўе падначаленых. Таму па ўсіх здарэннях і злачынствах праводзяцца не толькі следчыя дзеянні ўпаўнаважаных на гэта дзяржаўных органаў, але і праверка Міністэрствам абароны: у якой ступені выкананы службовымі асобамі абавязкі па падтрыманні дысцыпліны і правапарадку”, — праінфармаваў Уладзімір Макараў.
Ён дадаў, што па факце смерці ваеннаслужачага Арцёма Басцюка яшчэ ў красавіку бягучага года міністрам абароны адхілена ад пасады ўсё камандаванне палка на чале з камандзірам, нягледзячы на тое, што яшчэ не было завершана следства па факце смерці ваеннаслужачага. “У камандзіра было ўсё неабходнае, каб не дапусціць суіцыду, тым больш што да яго асабіста звярнуліся бацькі”, — заўважыў Уладзімір Макараў.
Па факце смерці салдата ў 72-м аб’яднаным вучэбным цэнтры на гэтым этапе загадам міністра абароны адхілены ад пасады шэраг службовых асоб, уключаючы камандзіра воінскай часці, дзе праходзіў службу ваеннаслужачы, як не прыняўшыя вычарпальных мер па падтрыманні статутнага парадку, чацвёра службовых асоб звольнены з арміі. Канчатковая прававая ацэнка гэтаму здарэнню будзе дадзена пасля завяршэння следства.
“Трагічны выпадак у 72-м гвардзейскім аб’яднаным вучэбным цэнтры з’явіўся спускавым кручком для старту чарговай антыармейскай кампаніі. Нават самы лянівы з ліку апанентаў улады абавязкова памянуў злосным словам Мінабароны, а заадно і саму дзяржаўную ўладу. Але, безумоўна, маюць рацыю тыя, хто адзначае, што ва ўсім гэтым калейдаскопе форумаў і акцый трагічнай фігурай з’яўляецца толькі маці загінуўшага салдата, паколькі ніякія аргументы не вернуць ёй сына”, — сказаў Уладзімір Макараў.
