За 27 гадоў работы ў гімназіі Іванава яе выпускніца настаўніца рускай мовы і літаратуры Іна Дробышава не раз успамінала першыя крокі ў прафесію, якая стала для яе шчаслівым лёсам. Падрабязнасці – у матэрыяле карэспандэнта “Настаўніцкай газеты”.
З дзяцінства цікаўнай і дапытлівай вучаніцы вельмі падабалася назіраць за любімымі педагогамі Раісай Хала, Людмілай Валошынай і Любоўю Сутчук.
Ужо тады Іна Васільеўна часта ўяўляла сябе на іх месцы. Школьніца марыла гэтак жа творча і нестандартна падыходзіць да ўрокаў, як яны. А таму вучылася з вялікім задавальненнем, асабліва па моўных дысцыплінах. У выніку любоў да слова прывяла на філалагічны факультэт тагачаснага Брэсцкага педагагічнага інстытута імя А.С.Пушкіна.
— На выбар будучай прафесіі паўплывалі і бацькі, — гаворыць Іна Дробышава. — Тата змалку далучаў да чытання і ўсяго нязведанага. Мы нават спаборнічалі ў тым, хто хутчэй адужае гістарычныя ці ваенныя раманы, развіццёвыя дапаможнікі, класічныя мастацкія творы рускай і беларускай літаратуры. Да гэтага часу з вялікай удзячнасцю ўспамінаю татаву і маміну школу бацькоўскай любові і дабрыні. Менавіта ад іх мая першая гуманітарная адукацыя.
Веды, атрыманыя ад любімых настаўнікаў, жыццёвыя ўрокі ад таты, мэтанакіраванасць, адказнасць і працавітасць, перададзеныя ад мамы, далі цудоўныя вынікі. Нездарма кажуць, што ўсё пачынаецца з сям’і, а завяршаецца ў школе.
Пасля інстытута маладая настаўніца вярнулася на малую радзіму, дзе спачатку працавала ў мясцовым Цэнтры дзіцячай творчасці, а затым перайшла ў гімназію. На працягу 30 гадоў Іна Васільеўна штодзень спяшаецца да сваіх выхаванцаў, якіх любіць усёй душой.
— Настаўніцтву аддадзена большая частка майго жыцця. І яна павінна быць лепшай! — лічыць педагог.
Для гэтага Іна Дробышава робіць усё магчымае, прычым не толькі на ўроках, але і ў пазакласнай дзейнасці, пры падрыхтоўцы вучняў да творчых конкурсаў і навукова-практычных канферэнцый. Яе выхаванцы паказваюць добрыя вынікі ў алімпіядным руху і цэнтралізаваным тэсціраванні, чым вельмі ганарыцца Іна Васільеўна.
Сакрэт поспеху — у адказных і неабыякавых адносінах да любімай справы, ва ўменні знайсці падыход да кожнага дзіцяці, зацікавіць яго і дапамагчы дасягнуць поспеху. У сваёй рабоце Іна Дробышава аддае перавагу праблемным, пошукавым і даследчым метадам і прыёмам, якія развіваюць у гімназістаў пазнавальную актыўнасць, самастойнасць, творчую ініцыятыву і матывацыю да вывучэння прадмета.
Урокі педагога вылучаюцца высокай навукова-тэарэтычнай падрыхтоўкай. А ўсё таму, што настаўніца не спыняецца на дасягнутым, цікавіцца новымі распрацоўкамі ў педагогіцы, псіхалогіі і методыцы выкладання, актыўна і вынікова ўдзельнічае ў розных канферэнцыях, праводзіць майстар-класы для калег, лекцыйныя і практычныя заняткі для слухачоў Брэсцкага абласнога ІРА, прысвечаныя выкарыстанню палікодавых тэкстаў пры вывучэнні твораў А.С.Пушкіна, падрыхтоўцы да алімпіяд з дапамогай нестандартных заданняў, прыёмам праблемнага навучання для развіцця крэатыўнага мыслення старшакласнікаў, арганізацыі даследчай дзейнасці школьнікаў, рашэнню лінгвістычных задач і інш.
Вопыт педагога ў гэтым кірунку неаднаразова публікаваўся на старонках “Настаўніцкай газеты” і часопіса “Народная асвета”.
Іна Дробышава — аўтар дапаможнікаў для настаўнікаў “Планы-конспекты уроков. Русская литература. 11 класс (1 полугодие)” і “Планы-конспекты уроков. Русская литература. 11 класс (2 полугодие)”.
Акрамя таго, яна з’яўляецца членам абласной творчай групы настаўнікаў рускай мовы і літаратуры, кіраўніком міжшкольнага факультатыву па падрыхтоўцы вучняў да рэспубліканскай прадметнай алімпіяды, праводзіць зборы па падрыхтоўцы да яе раённай каманды.
На абласным этапе сёлетняга рэспубліканскага конкурсу прафмайстэрства “Настаўнік года” Іна Васільеўна была прызнана лепшай у адпаведнай намінацыі. Гэта заканамерны вынік доўгай і карпатлівай працы па самаўдасканаленні.
— Калі мэтанакіравана рухацца наперад, то рана ці позна абавязкова чагосьці дасягнеш, — упэўнена педагог. — Настойлівасць і працавітасць нараджаюць упэўненасць, якая пераходзіць у своеасаблівы азарт. Менавіта гэта дапамагае суіснаваць з сучаснымі падлеткамі ў пазітыўным і выніковым дыялогу.
Па словах Іны Васільеўны, перамогай у конкурсе яна абавязана кіраўніцтву гімназіі, калегам і дружнай сям’і. Нягледзячы на тое, што дзеці настаўніцы даўно выраслі і жывуць у іншым горадзе, яны з мужам заўсёды падтрымліваюць усе яе пачынанні, прычым не толькі маральна. Так, усёй сям’ёй складалі і манціравалі конкурсную відэапрэзентацыю, прадумвалі імідж.
Іна Дробышава добра памятае ўрок у незнаёмым класе, які падарыў незабыўныя ўражанні. Было цяжка, але надзвычай цікава. Настаўніца прыйшла да дзяцей, якіх ніколі не бачыла, з раманам Фёдара Дастаеўскага “Злачынства і пакаранне”. Хвалявалася, перажывала. Ёй хацелася зрабіць урок запамінальным. І гэта ёй удалося. Урок праляцеў на адным дыханні.
— Мы гаварылі з вучнямі пра жыццёвую філасофію, абмяркоўвалі катэгорыі дабра і зла, праблему каштоўнасці чалавечага існавання… — успамінае Іна Васільеўна. — Дзеці трапіліся вельмі разважлівыя і дапытлівыя. Не хацелі пасля ўрока разыходзіцца, дзяліліся ўражаннямі. На душы ў той момант было на дзіва радасна, бо мы добра папрацавалі над узаемавыхаваннем. А вось на наступны дзень давялося пахвалявацца куды больш: патрабавалася правесці майстар-клас для другакурснікаў філалагічнага факультэта БрДУ імя А.С.Пушкіна. Гэта ўжо не дзеці, а амаль дарослыя людзі. Дыялог завязаўся неяк сам сабой. Студэнты аказаліся разняволенымі, добразычлівымі, пазітыўнымі і крэатыўнымі. Мы абмяркоўвалі, што такое каханне — трагедыя ці шчасце, разважалі пра чалавечую здольнасць верыць у прыгажосць, гаварылі пра беларускі менталітэт, сімвалічную ролю арнаменту на Дзяржаўным сцягу і многае іншае… Моладзь ахвотна задавала пытанні, упэўнена адстойвала ўласныя меркаванні.
Іна Васільеўна сустрэла перамогу ў конкурсе з радасцю і гонарам, выдатна разумеючы, што наперадзе яшчэ шмат работы і хваляванняў. Але гэта педагога зусім не палохае, бо выхаваць чалавека куды цяжэй. У такой справе яна раіць калегам спачатку выхаваць сябе і дазволіць тым, хто побач, дапамагчы ў гэтым. Толькі тады можна ўпэўнена называць сябе настаўнікам.
А ў тым, што выдатнік адукацыі Беларусі Іна Дробышава адбылася як прафесіянал, сумнявацца не даводзіцца. Яе шматгадовая плённая праца на педагагічнай ніве адзначана рознымі ўзнагародамі.
Сяргей ГРЫШКЕВІЧ
