Летні рэпартаж карэспандэнта “Настаўніцкай газеты” — з Добрушскага раёна.
Пад музыку Вівальдзі
Перш за ўсё накіруемся ў гімназію Добруша, дзе нас сустракае начальнік аздараўленчага лагера Святлана Мікалаеўна Курыліна.
— Лета — пара культурнага ўсплёску, — гаворыць яна. — Дом культуры, музеі, выставы, бібліятэкі — мы наведваем усе значныя месцы Добруша. Былі на станцыі Асвода, сустракаліся з інспектарамі ІСН і супрацоўнікамі МНС. Чэрвень мы прысвячаем выхаванню і асвеце малодшых дзяцей, а ў жніўні пачне працаваць лагер працы і адпачынку для старэйшых школьнікаў. Пачатак лета ў іх прысвечаны інтэлектуальнай рабоце.
А пакуль старэйшыя дзеці думкамі — у экзаменах, вучні 1—4 класаў пасля снедання адпраўляюцца на прагулку.
— У нас для наведвальнiкаў лагера арганiзавана трохразовае харчаванне. Паколькі наш раён пацярпеў ад аварыі на ЧАЭС, яно поўнасцю бясплатнае. Такiя ўмовы вельмi выгадныя для бацькоў, — працягвае Святлана Мікалаеўна.
Дзяцей на вуліцы суправаджаюць кіраўнікі атрадаў — Алена Леанідаўна Рагаўцова і Алеся Васільеўна Зязюліна. Абедзве развiталiся сёлета з чацвёртакласнікамі і рыхтуюцца з верасня прыняць класнае кіраўніцтва ў 1-х класах. А пакуль арганізоўваюць летнi адпачынак вучняў пачатковай школы. Кожны дзень у лагеры яны пачынаюць з лінейкі, падчас якой дзеці прыгадваюць, дзе былі і што рабілі ўчора, і знаёмяцца з праграмай новага дня.
Асаблівая фішка гімназіі Добруша — моцная музычная кафедра, якая актыўна задзейнічана і ў рабоце лагера. Дзеці спрабуюць іграць на музычных інструментах, збіраюцца ў музычных гасцiных. А пачатак летняга сезона і дзень адкрыцця лагера заўсёды адзначаюцца канцэртам, на які могуць прыйсці ўсе жадаючыя.
Намеснік дырэктара па выхаваўчай рабоце і кіраўнік кафедры Алена Мікалаеўна Вайтко расказвае:
— У нас вельмі моцныя педагогі. На факультатывах музычнай i харэаграфiчнай накіраванасцi дзецi могуць вывучаць такiя прадметы, як танец i харэаграфiя, iгра на музычных iнструментах, спрабаваць сябе ў вакальным, iнструментальным ансамблях, хоры. Вучні гімназіі займаюцца iгрой на музычных інструментах з 1 класа, мы даём ім багаты выбар: фартэпіяна, гітара, баян, акардэон, духавыя… І гэта прыносiць плён — дыпломы, узнагароды. Зразумела, мы заўсёды супрацоўнічаем са школьным лагерам, зацiкаўлiваем дзяцей iгрой на iнструментах, праводзім гульні “Угадай мелодыю”, “Брэйн-рынг”. Вельмі папулярны напрамак нашай работы — музычныя гасціныя, дзе навучэнцы расказваюць сваiм таварышам пра жыццё і творчасць вядомых кампазітараў, выконваюць іх творы. Так што лета ў нашым лагеры не толькі пазнавальнае, але і вельмі меладычнае.
Разам весялей
Далей мы адпраўляемся ў міжшкольны лагер пры сярэдняй школе № 1 гарадскога пасёлка Церахоўка.
Дырэктар школы Вольга Сяргееўна Рудзянкова адзначае: “У Церахоўцы дзве школы, і ў гэтым годзе мы ўпершыню “абкатваем” работу міжшкольнага лагера. У чэрвені нашы навучэнцы і дзеці з сярэдняй школы № 2 разам наведваюць лагер на базе школы”.
Настасся Сяргееўна Бугакава, начальнік лагера, тлумачыць:
— Гэта аздараўленчы лагер культурна-адпачынкавага профілю для дзяцей 6—11 гадоў. У ім дзейнічае адзін атрад, усяго 23 чалавекі. Мы не сталі дзяліць дзяцей па ўзростах, паколькі іх няшмат і разам яны выдатна ўзаемадзейнічаюць. Гэта наша звычайная штогадовая практыка. І праграму мы кожны раз стараемся складаць цікавую для ўсіх. Прыдумваем заданні і для шасцiгодак, і для старэйшых дзетак. Сёлета да традыцыйнай практыкi дабавіліся новаўвядзенні — да нас прыходзяць хлопчыкі і дзяўчынкі з сярэдняй школы № 2. У першы дзень яны адчувалі сябе скавана, сядзелі, як верабейчыкі, сваёй групкай. Але мы ўключылі іх у сумесныя гульні на ўзаемадзеянне, знаёмства, і вось ужо дзеці выдатна ладзяць. Вядома, нам, педагогам, таксама спатрэбіўся час, каб пазнаёміцца з новымі дзецьмі, знайсці да іх падыход, вывучыць іх асаблівасці. Але нічога, стацыянарныя лагеры кожны раз спраўляюцца з гэтай задачай, і мы справіліся. Мы бачым гэта і па экране настрою, які дзеці запаўняюць кожны дзень. У першыя дні на ім сустракаліся сумныя смайлікі, а цяпер — толькi вясёлыя тварыкі.
Дырэктар школы ўпэўнена:
— Нам ёсць што прапанаваць дзецям! У нас вельмі таленавіты калектыў педагогаў, захопленых і рознабаковых. Многія гуляюць у валейбол, шахматы, малююць, рукадзельнічаюць. Кожны дзень з дзецьмі займаецца педагог па фізвыхаванні, некалькі разоў на тыдзень — педагог-арганізатар, прыдумляе мерапрыемствы для наведвальнікаў лагера і бібліятэкар. У нас працуюць розныя пляцоўкі: развiццёвыя, спартыўныя і па грамадзянска-патрыятычным выхаванні. Таму работа міжшкольнага лагера нам толькі ў плюс: чым больш у школы новых сяброў, тым лепш.
Насычана i ўсебакова
Цяпер наведаем Добрушскі раённы цэнтр дадатковай адукацыі, дзе на парозе нас сустракае дырэктар цэнтра Іна Сяргееўна Хныкава.
— Кожны дзень у нас насычаны. Няма такога, каб быў спакойны, ціхі дзень з дакументамі, — увесь час бурліць жыццё і кіпіць работа. У нас выпадковых людзей няма: іншыя проста не затрымліваюцца. І я ведаю: мае педагогі любяць дзяцей і сваю справу, — расказвае дырэктар.
Работа аздараўленчага лагера пры цэнтры дадатковай адукацыі мае свае асаблівасці. Тут няма сталовай, і харчавацца дзеці ходзяць у суседнюю школу.
— З улікам гэтага і плануем работу, забiраем дзяцей пасля снедання і першую палову дня, пакуль нягорача, стараемся заняць экскурсіямі. Напрыклад, сёння дзеці вярнуліся з лясніцтва, заўтра адправяцца на фарфоравы завод. Мы акумулюем усе прафесійныя экскурсіі: дзе толькі не былі! Школьнiкам важна развівацца ва ўсіх напрамках. Творчасць творчасцю, але дзецi павінны разумець, дзе працуюць іх бацькі. Тата, які прыйшоў са змены на заводзе, не заўсёды можа дакладна і цікава расказаць пра сваю работу. А мы можам. У нас вельмі шмат сяброў — і Асвод, і лясгас, і прадпрыемствы горада. Калі мы не прыйдзем да іх, то яны завiтаюць да нас. У планах цэнтра — зрабіць клас, дзе будуць прадстаўлены ўсе службы: і МНС, і РАУС, і гаргаз, і энерганагляд. І не важна, хто завiтае да дзяцей з выступленнем — у нас ёсць выдатныя выкладчыкі, якія раскажуць пра работу любых службаў.
Пасля экскурсій дзеці разыходзяцца па аб’яднаннях па інтарэсах. Адны выбіраюць валейбол, другія — выпальванне, трэція малююць. Для многіх з іх гэта першае знаёмства з цэнтрам дадатковай адукацыі. Тут яны прыглядваюцца да педагогаў і гурткоў, выбіраюць тое, што цікава ім: музычная і тэатральная творчасць, тэхнічнае канструяванне, бісерапляценне, спартыўныя секцыі, крэатыўнае рукадзелле і многае іншае.
— Мы стараемся, каб кожнае дзіця развівалася ў сваім кірунку, займалася тым, да чаго ў яго ёсць схільнасці, развівала свае таленты, — гаворыць Іна Сяргееўна. — І нам вельмі прыемна, што нашы навучэнцы вяртаюцца не толькі пасля летніх канікул, але і пасля школы. Хтосьці прыходзіць да нас ужо як маці ці бацька і прыводзіць на заняткi сваіх дзяцей. Хтосьці жадае праявiць сябе ў якасці педагога. І гэта выдатна, бо такая зваротная сувязь паказвае, што ўсё не проста так і мы працуем недарэмна!
Віталіна НЕСЦЯРОВІЧ
Фота аўтара
