У нядзелю ў сталічным стартап-хабе “Імагуру” прайшла інтэлектуальна-навучальная гульня-квіз “На злом галавы”. Настаўнікі, якія актыўна прасоўваюць у школах медыяадукацыю, спаборнічалі ў ведах па тэме “Медыя”.
“Некаторыя людзі давяраюць СМІ на 100 працэнтаў, але толькі не мы”, — заўважылі медыяадукатары і ў ходзе гульні пераканаўча даказалі сваё ўменне арыентавацца ў бязмежнай інфармацыйнай прасторы. Зрэшты, былі і складаныя пытанні, праз якія ўдзельнікі атрымалі новыя для сябе веды. Але так і задумвалася: гульня ж інтэлектуальна-навучальная.
Арганізатарам гульні-квіза выступіла Таварыства беларускай школы. Як адзначыла намеснік старшыні Тамара Мацкевіч, сёння быць медыядасведчаным, можа, нават больш важна, чым быць проста пісьменным. І настаўнікі нясуць гэтыя важныя веды ў свае класы, каб навучыць дзяцей арыентавацца ў інфармацыйным свеце.
— Ёсць такі настаўніцкі сакрэт: калі хочаш чалавека навучыць, рабі гэта ў форме пытанняў, каб ён сам знайшоў патрэбныя адказы, — гаворыць Тамара Мацкевіч. — Таму мы і вырашылі правесці для настаўнікаў не семінар, а гульню, бо гэта вельмі прыемная форма навучання. У свеце ўжо даўно прыдумалі аб’яднаць адукацыю з забавамі, нават з’явілася новае слова edutainment (education + entertainment). І наша гульня-квіз “На злом галавы” якраз адпавядае гэтай мэце, мы вучымся і забаўляемся.
Стартап-хаб “Імагуру” не ўпершыню прадастаўляе настаўнікам свае пляцоўкі. Зараз гульня праходзіла ў прасторнай зале “Нью-Ёрк”, месца хапіла ўсім дванаццаці камандам. Дарэчы, арганізатары запрашалі на гульню не толькі каманды. Аматарам-адзіночкам прапаноўвалася аб’яднацца ў асобную каманду ўжо на месцы. І забягаючы наперад, заўважу, што зборная настаўнікаў заняла 3-е месца.
Гульню правялі Таццяна і Сяргей Фадзіны, настаўнікі сярэдняй школы №26 Гродна. Пытанні яны прапанавалі зусім не простыя. Затое навучальны складнік не згубіўся ў забаўляльным — было і весела, і даволі напружана.
У пяці турах удзельнікі дэманстравалі веды ў галіне медыяадукацыі (тут многія даведаліся новае паняцце “астратурфінг”), кіно (ад любімых “Белых росаў” да фільмаў Галівуда, дзе ёсць згадкі пра Беларусь), музыкі (вы ведалі, што нашы “Песняры” спявалі разам з New Christie Minstrels?), графічнага мастацтва (зноў жа многія адкрылі для сябе творчасць грузінскіх дызайнераў Левана Пацынашвілі і Давіда Бабіяшвілі) і, нарэшце, навінавай журналістыкі (таямніцы газетных загалоўкаў).
— Мы часта праводзім гульню “На злом галавы” для вучняў 8—11 класаў у шосты школьны дзень, і гэта заўсёды прыцягвае шмат дзяцей, — гаворыць Таццяна Фадзіна.
Гэта нядзіўна, бо і для настаўнікаў гульня аказалася вельмі цікавай, эмацыянальнай і не столькі спаборніцкай, колькі сяброўскай. Арганізатары адзначылі вельмі класную аб’яднаную каманду з Нясвіжа і Мінска. Настаўнікі Нясвіжскай гімназіі Наталля і Уладзімір Катчанка разам з дзецьмі прадэманстравалі не толькі веды па тэме, але і разуменне стратэгіі і тактыкі квіза. Дапамагае вопыт удзелу ў розных інтэлектуальных гульнях. Прыз сімпатый гледачоў атрымала каманда “Філосафы” — самыя маладыя ўдзельнікі квіза. Але, па вялікім рахунку, у гэтай гульні выйгралі ўсе.
Выйгралі, таму што атрымалася сустрэцца з аднадумцамі і пазнаёміцца з новымі людзьмі. Атрымалася многаму навучыцца. Атрымалася весела, творча, з карысцю правесці свой вольны час.
У “Імагуру” ў нядзелю была сапраўды цудоўная атмасфера. Настаўнікі чарговы раз паказалі, якая гэта магутная інтэлектуальная і творчая сіла. У свой заслужаны выхадны дзень (для многіх — адзіны на тыдзень) яны прыехалі ў Мінск з Гродна, Століна, Нясвіжа, Маладзечна, Лагойска і іншых гарадоў і вёсак, каб атрымаць новыя веды і эмоцыі. Некаторыя прыехалі на гульню разам з вучнямі, нават тымі, што ўжо скончылі школу. Настаўнікі, для якіх кожны дзень — “на злом галавы”, гатовы вучыцца, каб потым навучыць іншых.
І няпраўда, што роля настаўніка ў інфармацыйным грамадстве неяк змянілася, маўляў, сёння ён ужо не галоўны носьбіт ведаў. Якраз носьбіт. І менавіта галоўны. У наш час яго роля яшчэ больш узрастае, бо сёння ў бязмежным інтэрнэце ўзяць веды нават цяжэй, чым тады, калі яны абмяжоўваліся кніжнай паліцай дома ці маленькай бібліятэкай у школе. Ведаў сапраўды мора, але паспрабуй вазьмі!
Як ніхто не нараджаецца з уменнем чытаць і пісаць, так няма ў чалавека ўбудаванага навігатара для арыентацыі ў інфармацыйнай прасторы. Гэтаму трэба многа і ўпарта вучыцца. Таму сёння настаўнікі, як і ва ўсе часы, наперадзе — у пошуку новых ідэй і новых магчымасцей для навучання. Менавіта яны могуць матываваць (у інтэрнэце ёсць усё, але хіба дзеці рашаюць там задачы?), навучыць сярод інфармацыйнага шуму вылучаць важнае, адрозніваць карыснае ад бескарыснага, праўду ад хлусні, не падманвацца, разумець сапраўдныя нацыянальныя інтарэсы і кіравацца імі на працягу жыцця.
Галіна СІДАРОВІЧ.
Фота прадастаўлены арганізатарамі.
