Сёння кафедра тэхналогій камунікацыі і сувязей з грамадскасцю факультэта журналістыкі БДУ — прызнаны лідар па выпуску спецыялістаў у сферы камунікацыі. Падраздзяленне, якое пачыналася, калі “не было падручнікаў, спецыялістаў і вопыту выкладання PR у Беларусі”, сёлета адзначае сваё 20-годдзе.
Спецыяльнасць “Інфармацыя і камунікацыя” нарадзілася ў 1996 годзе, а праз тры гады з’явілася і выпускаючая кафедра тэхналогій камунікацыі. Паколькі падобнага падраздзялення ва ўніверсітэтах краіны яшчэ не было, вырашылі пераймаць вопыт у замежных калег: па еўрапейскай праграме TEMPUS. У межах праекта выкладчыкі будучай кафедры праходзілі стажыроўкі ў Францыі, Іспаніі і Вялікабрытаніі. Важным для педагагічнага складу ў гэты час было тое, што замежныя партнёры, падказваючы і ствараючы спрыяльныя ўмовы, не насаджалі параметры, якім павінна адпавядаць новае падраздзяленне факультэта журналістыкі БДУ.
— Дзякуючы такім адносінам нашых замежных калег, мы працавалі па прынцыпе “толькі мы ведаем, якой спецыяльнасці быць у нас”, — расказвае загадчык кафедры Ірына Сідорская. — Зразумела, першапачаткова было няпроста, але існавала шмат фактараў, якія дапамагалі. Па-першае, развіццё інтэрнэту: шмат дысцыплін гучала нова нават для выкладчыкаў, таму інфармацыя збіралася не толькі па нешматлікіх кнігах. Па-другое, разнапланавая адукацыя педагогаў: сярод нас былі і філосафы, і журналісты, і філолагі, і матэматыкі. Так, распрацоўваючы новыя спецкурсы, выкладчыкі самі многае адкрывалі ўпершыню.
Першапачаткова спецыяльнасць была агульнай для двух факультэтаў: журфака і факультэта філасофіі і сацыяльных навук (у першым выпадку —“Тэхналогіі камунікацыі”, у другім — “Сацыяльныя камунікацыі”). Паняцце “інфармацыя і камунікацыя” спачатку было зразумела не ў поўным аб’ёме: першы час пад гэтым разумелі ўзаемадзеянне прэс-службы з мэтавай аўдыторыяй. Пасля на кафедры зразумелі, што гэта важны складнік, але не асноўны: так перайшлі да медыярылэйшнз (форма ўзаемаадносін арганізацый са СМІ з мэтай падтрымання іміджу).
Першым загадчыкам кафедры стаў выпускнік журфака Віталь Вашкевіч. Праз 10 гадоў на гэтай пасадзе справу свайго калегі працягнула Ірына Сідорская. Дачка Віталя Рамуальдавіча, сын Ірыны Уладзіміраўны, дзеці іншых выкладчыкаў таксама сталі выпускнікамі інфакама. Гэта, па словах Ірыны Сідорскай, — прымета таго, як педагогі вераць у сваю спецыяльнасць.
— Рабіць першыя крокі ў галіне было хоць і нялёгка, але цікава, бо мы самі стваралі правілы гульні, закладвалі традыцыі. Гэта ў іншых выпадках можна ісці па пратаптаных сцежках, а ў нас была перавага быць першымі, — дзеліцца загадчык кафедры. Ірына Уладзіміраўна жартуе, што цяжка было толькі першыя 20 гадоў.
Ад студэнтаў з першых набораў часта можна было пачуць, што, каб патлумачыць бабулям, дзе яны вучацца і кім пасля будуць працаваць, даводзілася добра пастарацца. Маўляў, расказаць няпроста, але цікава і карысна. Многія з маладых людзей выказвалі думку, што іх спецыяльнасць у будучым стане запатрабаванай, і, як паказала практыка, не памыліліся.
Поўны тэкст матэрыяла чытайце ў Настаўніцкай газеце
№ 53, 16 мая 2019 года.
Ірына ІВАШКА.
Фота з асабістага архіва І.У.Сідорскай і кафедры тэхналогій камунікацый і сувязей з грамадскасцю факультэта журналістыкі БДУ.