ИЗДАТЕЛЬСКИЙ ДОМ
ПЕДАГОГИЧЕСКАЯ ПРЕССА
Педагагічны шлях настаўніцы пачатковых класаў школы №7 Смаргоні яшчэ толькі пачынаецца. Але ўжо сёння можна з упэўненасцю сказаць: у юнай настаўніцы ўсё атрымаецца.
Якія яны — маладыя педагогі сучаснасці, што прыйшлі ў прафесію пасля заканчэння педкаледжа? Наколькі складана ім уліцца ў рабочы працэс і знайсці агульную мову з вучнямі і калегамі? Ці не расчараваліся яны ў выбраным шляху за першы год работы?
Настаўнікі фізічнай культуры і здароўя Яна Юр’еўна Варанко і Раман Сяргеевіч Янковіч летам працуюць у якасці выхавальнікаў у аздараўленчым лагеры “Свіцязь”.
Настасся — з пятага пакалення педагагічнай дынастыі, першыя прадстаўнікі якой былі нашчадкамі тураўляніна Данілы Жыткаўца і амаль сто гадоў назад выбралі настаўніцкую сцежку.
Мікалай Бабяк 4 гады хадзіў на заняткі ва ўніверсітэт міма банера з выявай архітэктурнай славутасці вёскі Суботнікі і нават не падазраваў, што лёс звяжа яго жыццё з гэтымі мясцінамі.
Окончив Паличинскую среднюю школу, Мозырский государственный педуниверситет, Ирина Заяц вот уже третий год преподает биологию и химию в сельской школе. А с этого учебного года она еще и учитель географии.
Настаўніца замежнай мовы СШ № 4 імя П.І.Батава Слоніма Дар’я Наліўка ўпэўнена, што з вучнямі можна працаваць на роўных. Але для поспеху ў гэтай справе неабходна выконваць некалькі правіл.
Скончыўшы Камунараўскую сярэднюю школу Буда–Кашалёўскага раёна, асвоіўшы дзве замежныя мовы ў ГДУ імя Ф.Скарыны і адслужыўшы год у спецназе ўнутраных войск МУС, Дзмітрый Барысевіч вярнуўся ў родную сельскую школу.
