У сучасным свеце ва ўмовах хуткага састарэння інфармацыі на першы план выступае задача бесперапыннай адукацыі. Мэтазгодна перанесці цэнтр цяжару з прадастаўлення інфармацыі ў дапамогу адукацыі на садзейнічанне навучэнцам у яе пошуку.
Кожны першы панядзелак месяца ў нашай школе праходзіць адзіная інфармацыйны гадзіна. Мэта такіх заняткаў —развіццё культуры чытання, зносін, пазнавальнай актыўнасці, дапытлівасці, любові да Радзімы, планеты Зямля, імкненне да духоўнага і культурнага росту.
“Мы жывём у няпросты час. На нашых вачах адбываюцца велізарныя змены ў жыцці людзей. Яны закранаюць цэлыя краіны і народы. Імкліва ўдасканальваюцца сродкі сувязі, і ўжо цалкам прывычна размаўляць з чалавекам ці чытаць кнігу з бібліятэкі, якія знаходзяцца на іншым кантыненце. Разам з тым у жыцці людзей па-ранейшаму існуюць вострыя праблемы. Некаторыя дзяржавы імкліва вырываюцца наперад у эканамічным і навукова-тэхнічным развіцці, іншыя ж застаюцца быццам бы на абочыне прагрэсу.
На зямлі палаюць страшныя, разбуральныя войны. Мільёны загінуўшых бежанцаў, маці, бацькі і дзеці… Што ж адбываецца з чалавецтвам, чалавекам?” — так пачаў інфармацыйны гадзіну “Пагаворым аб талерантнасці” для старшакласнікаў вучань 9 класа Ілля Пашко.
У XXI стагоддзі паняцце “талерантнасць” стала міжнародным, ключавым словам у праблематыцы свету. Талерантнасць — павага, прыняцце і правільнае разуменне багатай разнастайнасці культур нашага свету, форм самавыяўлення і праявы чалавечай індывідуальнасці; адмова ад дагматызму, ад абсалютызацыі ісціны і зацвярджэнне норм, устаноўленых у міжнародна-прававых актах у галіне праў чалавека.
Артур Стасюкевіч падрыхтаваў паведамленне “Прыкметы талерантнасці ў дзіцячым калектыве”. Ілля Бутрым прачытаў верш Забалоцкага “Талерантны чалавек”.
Нецярпімасць у поліэтнічным, поліканфесійным альбо полікультурным грамадстве прыводзіць да парушэння праў чалавека, праявы насілля і жорсткасці. Максім Данілевіч на аснове апошніх міжнародных падзей паспрабаваў разам з прысутнымі разабрацца, да чаго можа прывесці інталерантнасць (нецярпімасць, непавага).
Дзяніс Жураўкоў прачытаў і прааналізаваў са слухачамі байку Эзопа “Сонца і вецер”, дзе ісціны адносна разумення чалавекам навакольнага свету застаюцца запатрабаванымі і сёння.
Арына Архіп завяршыла заняткі вельмі цікавай гульнёй “Кош”. Яна прайшлася па зале з кашом, у якім знаходзіліся мячык, люстэрка, кветка, гумка, кавалачак тканіны і інш. Удзельнікі бралі нейкі адзін прадмет і знаходзілі сувязь паміж ім і паняццем талерантнасці.
Кожны этап інфармацыйнага гадзіны спрыяў развіццю разумовай дзейнасці, творчага ўяўлення, імкненню зразумець тое, што адбываецца, уменню весці дыскусію.
У заключэнне быў аб’яўлены конкурс “Самы талерантны класс”. Гэта павінен быць клас, у якім ўмеюць ўважліва слухаць і чуць; раяць і прапануюць; шкадуюць, спачуваюць, суперажываюць; забяспечваюць падтрымку; дзе пануе згода; ёсць імкненне ва ўсім разабрацца.
Ніна Людко, класны кіраўнік 9 класа
Старадварэцкага вучэбна-педагагічнага
комплексу “яслі-сад-базавая школа “
Бераставіцкага раёна Гродзенскай вобласці.
