ИЗДАТЕЛЬСКИЙ ДОМ
ПЕДАГОГИЧЕСКАЯ ПРЕССА
Адна з праблем сучаснага грамадства — няўменне і няздольнасць наладжваць і падтрымліваць адно з адным асабістыя ўзаемаадносіны, што абумоўлена недастатковым развіццём камунікатыўнай кампетэнтнасці.
Пра тое, чаму вучаць татаў і мам у такой школе, як ва ўстанове наладжваюць кантакт з бацькамі навучэнцаў, расказвае педагог-псіхолаг гімназіі Валянціна Меліхава.
Абмен вопытам і зносіны паміж калегамі — неабходная ўмова самаразвіцця і самаўдасканалення педагога-псіхолага. Пра сучасны рэсурс у дапамогу спецыялістам – начальнік упраўлення сацыяльнай і выхаваўчай работы АПА Алена Міхалевіч і метадыст упраўлення Ганна Рамашка.
У пачатку новага навучальнага года ў бацькоў, як звычайна, узнікаюць пытанні да педагога-псіхолага. Адкажам на найбольш актуальныя з іх.
Новы этап у жыцці нават у дарослага чалавека часта выклікае трывогу і турботу. Што ўжо казаць пра дзіця. Пра асаблівасці адаптацыі ў 1-х, 5-х і 10-х класах расказвае Таццяна Калакольцава.
Пубертатны крызіс, які прыпадае на падлеткавы ўзрост, — вельмі ўразлівы перыяд сталення асобы. Падлетак вучыцца разумець свае эмоцыі і эмоцыі іншых людзей, і гэты першы вопыт можа быць даволі балючы.
Класнаму кіраўніку неабходна валодаць інфармацыяй аб асаблівасцях міжасобасных адносін навучэнцаў у класным калектыве. Адзін са спосабаў вырашэння гэтай задачы — правядзенне сацыяметрычнага даследавання.
Ранняе развіццё дзіцяці — гэта працэс, пры якім дзіця набывае навыкі і ўменні на больш раннім этапе, чым звычайна чакаецца. Ёсць як плюсы, так і мінусы ранняга развіцця.
Дзеці часта прыдумляюць адно аднаму мянушкі. Гэта звычайна пачынае адбывацца пасля трохгадовага ўзросту, а дасягае піка арыгінальнасці ў школьныя гады. Часта крыўдная мянушка становіцца сапраўдным кашмарам.
Часта дарослыя, гаворачы фразы «давай я за цябе зраблю», «мог бы і лепш зрабіць», не задумваюцца, што такімі словамі раняць дзіця. У выніку дзеці пачынаюць страчваць кантроль над падзеямі, якія адбываюцца з імі.
Што рабіць, калі сяброўства нагадвае гонку за права быць лепшым? Як дапамагчы падлетку, калі ўзаемаадносіны з сябрам перайшлі ў нездаровую залежнасць? Адказвае псіхолаг Рэспубліканскага цэнтра псіхалагічнай дапамогі БДПУ.
Пра інфантыльных людзей, якія фізічна выраслі, але псіхалагічна засталіся дзецьмі, расказала крызісны псіхолаг Лаліта Бекіш.
Як распазнаць ілжывага чалавека і што адбываецца з дзецьмі, калі мы ім хлусім, а яны хлусяць нам? Адказаў загадчык кафедры псіхалогіі факультэта філасофіі і сацыяльных навук БДУ Ігар Фурманаў.
Самая вялікая ілюзія, якая ёсць у дзяцей, — дараваць бацькам любыя памылкі і верыць іх словам, што такога больш не паўторыцца: што б яны ні зрабілі, ім прабачаюць усё. Але безадказнасць у выхаванні бясследна не праходзіць ні для дзетак, ні для бацькоў.
Фабінг — залежнасць ад гаджэтаў, праблема XXІ стагоддзя. Гэта прывычка ўдзяляць мабільнаму тэлефону больш увагі, чым свайму суразмоўніку.
Вынікі даследавання могуць быць выкарыстаны ў рабоце педагога-псіхолага для правядзення трэнінгавых заняткаў з навучэнцамі з мэтай пашырэння і ўсведамлення эмацыянальна-пачуццёвага вопыту чалавека.
